Motosikletle miladım o kadar yeni ki, bu işin emekleme evresinde sayılırım. Bundan 2 sene önce motosiklete o kadar uzaktan bakardım ki, bırakın rengini şeklini, nasıl gazladığını düşünmeyi, “tehlikeli bu makina” diyecek kadar bile üzerine düşünmezdim.
Bunun sebebi sadece ve sadece kötü izlenim! İzlenimimi oluşturan kullanıcılarsa tabi ki sorumsuz kurye veya kuryevari arkadaşlar ile trafiğin ortasında aragaz vererek çevresinde nefes alınıp verilmesine izin vermeyen ‘hava cıva’ arkadaşlar (adam gibi işini yapan kurye arkadaşları tenzih ederim).
Hiç mi iyisi denk gelmemiş de 20 sene boyunca göz ucuyla bile bakıp ilgilenmemişim bilmiyorum. Ama artık motorcu olmanın, uzun saç, deri yelek, çılgın bıyık, açık egzoz, hava cıvadan ibaret olmadığını biliyorum. Saçı sakalı traşlı, gömleği pantolonunun içinde, yola çıkmadan önce kaskından eldivenine eksiksiz korumalarını takan ve bunun erkeklikle bir alakası olmadığının farkında insanlar tanıdım, onları çok sevdim. Sonra onlar sayesinde o seleyi tattım, iki tekeri, rüzgarı, virajı hissettim.
Şimdi bir motosiklet sesi duyduğumda boynumu incitmek pahasına kafamı çevirip bakıyorum, 20 yılın gözlem eksiğini kapatmaya çalışıyorum :)
Umarım böyle tatlı insanlar daha çok kişiye ulaşır da yurdum insanının motora bakış açısı değişir.
